Kiedy po zakończeniu aktywności zawodowej i odchowaniu dzieci nagle robi się dużo czasu, wielu seniorów odkrywa w sobie drzemiący przez dziesięciolecia potencjał twórczy, albo mając wreszcie czas spełnia swoje nieziszczone dotąd marzenia. Jedni znajdują radość w projektowaniu i pielęgnowaniu ogródka, inni fotografują, malują bądź rzeźbią, jeszcze inni piszą wiersze albo spisują wspomnienia, haftują, tworzą biżuterię, świąteczne kartki i tysiące innych rzeczy. Najważniejsze, że czymś się zajmują, nawet jeśli to, co tworzą, trafia do szuflady..
Jurek Markowski
Malarstwem, jak sam mówi, zajął się z konieczności. Po wypadku w pracy (pracował przy maszynie w Fabryce Mebli), lekarz zalecił mu ćwiczenia usprawniające rękę. A że lubił rysować i malować, pomyślał, że w ten sposób połączy przyjemne z pożytecznym. Pierwsze obrazy malował farbami plakatowymi, ale wkrótce upodobał sobie technikę olejną. Maluje to, co go otacza – pejzaże, architekturę Goleniowa, martwą naturę, kwiaty. Raczej unika portretu. Swoje prace wielokrotnie wystawiał w kraju oraz poza jego granicami (Czechy, Niemcy).
Kazimierz Michalewicz
Jest emerytowanym policjantem. Jego pasją od kilkudziesięciu lat jest rzeźba w drewnie. Jego nauczycielem był znany goleniowski rzeźbiarz – Stanisław Szulc. Spod dłuta pana Kazimierza wyszło kilkadziesiąt ludowych świątków, prezentowanych na licznych wystawach w kraju i za granicą. Brał udział w plenerach. Ostatnio „specjalizuje się” w tworzeniu drewnianych aniołów, na które jest duży popyt. Praca w drewnie – jak mówi – uspokaja go i pozwala na przemyślenie tego i owego.
Jadwiga Grajek
Jej pasją, odkąd przeszła na emeryturę, stało się „malowanie igłą”. Piękne obrazy (są to głównie pejzaże) wyszywa haftem krzyżykowym. To niemal benedyktyńska praca, nie korzysta bowiem z gotowych wzorów i nakładając kolory, musi liczyć punkty. Efekt jest wspaniały – obrazy spod jej ręki zachwycają precyzją wykonania. Sama o sobie mówi, że tę precyzję wyniosła z domu (jest góralką). Poza haftem, pisuje – jak to określa – okolicznościowe rymowanki.
Krystyna Prokopowicz
Przed przejściem na emeryturę uczyła w szkole plastyki, a teraz kiedy już nie jest czynna zawodowo, swoją pasję twórczo rozwija. Maluje, jako jedna z pierwszych w powiecie stosowała technikę decoupage (zdobienie odpowiednio przygotowanej powierzchni wzorem wyciętym np. z serwetki), tworzy piękne kompozycje roślinne, wciąż wprowadza do swojej twórczości nowe techniki.
Często można ją spotkać na różnego rodzaju jarmarkach i festynach oraz konkursach. Organizuje warsztaty dla dzieci, młodzieży i dorosłych.
Wiesław Krause
Przez ponad 40 lat był instruktorem Goleniowskiego Domu Kultury. Po przejściu na emeryturę związał się z „Gazetą Goleniowską”, w której jest fotoreporterem. Fotografuje – jak mówi – od zawsze. Jest członkiem Fotoklubu „Scena” działającego przy GDK. Zorganizował wystawy swoich fotografii: „Spacerkiem po Lubczynie”, „Opowieść o mieście”, „Krajobraz i architektura Ziemi Goleniowskiej”. Najbardziej lubi fotografować przyrodę.
Krystyna Woźniak
Bez przesady można ją określić mianem „człowiek orkiestra”. Jest sołtysem oraz prezesem Stowarzyszenia „Zapiecek” w Danowie, organizuje wieczory poetyckie, maluje, tworzy cudeńka z papieru, recytuje, pisze wiersze. Oto jeden z nich z tomiku „Zapieckowe wieczory z poezją”:
Jak chleba
… człowiekowi
człowieka potrzeba
i nie wilkiem
człowiekowi człowiek
… i jeszcze człowiekowi
jak chleba
słowa brakuje
… i gdy kto powie
– trzymaj się
– jesteś wielki
to wtedy grunt
i kawałek nieba
pod tobą
opoka
belka
… i jeszcze krok
… i potrafisz
co trzeba…
Anna Łunkiewicz
Odkąd przeszła na emeryturę (przez wiele lat pracowała w PLL „LOT”) każdą wolną chwilę poświęca na działania w środowisku seniorów. Była współzałożycielką powstałego w 2003 roku Klubu Seniora „Relaks” oraz organizatorką, a zarazem główną reżyserką i autorką tekstów Kabaretu „Szafa”. Jej autorstwa są słowa nieoficjalnego hymnu Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Goleniowie (do ludowej melodii „W zielonym gaju”). Po raz pierwszy piosenka ta wykonana została podczas inauguracji roku 2012/2013. Na zdjęciu z kabaretem „Szafa”, w drugim rzędzie, druga od prawej.
Uniwersytet Trzeciego Wieku
Serwuje wiedzę słuchaczom swym (2x)
ref. Studencka wiara mocno się stara
zalicza każdy egzamin swój
Pokażę indeks, pokażę indeks
zobaczcie sami, nie ma w nim dwój
Gdy jesteś w grupie, to jesteś gość
czas szybciej płynie i mija złość
ref. Studencka wiara itd.
Uniwersytet Trzeciego Wieku
To Twoja przystań, Twój drugi dom
ref. Studencka wiara itd.
